برخلاف تصور موز درخت ندارد و از بوته برداشت می شود. برگ های این بوته پهن و بزرگ می باشد و بلندی اش گاهی به ۲متر نیز می رسد. گل های این بوته جمع و به شکل سنبله است. میوه این بوته اول به رنگ سبز بوده و وقتی که میرسد به رنگ زرد در می آید. قدمت این میوه از ۴هزار سال قبل می باشد که ابتدا در هندوستان کشت میشد وقتی این میوه هنوز به رنگ سبز می باشد از بوته جدا می کنند و به مناطق مختلف دنیا می فرستند و در کشور مقصد با گرما دادن رسیده می شود. این میوه انواع مختلفی دارد یک نوع درشت و نوع دیگر ریز تر و شیرین تر در برخی از کشور های استوایی این میوه را پخته و همراه با برنج و دیگر مواد غذایی مصرف می کنند ، در کشورهای آمریکای لاتین بیشتر این میوه را به صورت ورقه ورقه کرده و در آفتاب یا دستگاه های خشک کننده قرار می دهند و خشک شده آن را بیشتر مورد استفاده قرار می دهند. از نظر شکل ظاهری موزی رسیده است که پوست آن زرد و سفت باشد و چند لکه قهوه ای بر روی آن باشد. جالب است بدانید هند نسبت به هر کشور دیگری موز تولید می کند و تقریبا ۲۸ درصد محصول جهانی را تشکیل می دهد و در رتبه دوم چین قرار دارد که با تولید ۱۰ درصد از موز جهان را تامین می کند.